UZAKTAN EĞİTİMDE TRANSAKSİYONEL UZAKLIĞIN ÖĞRENCİLERİN ÖZYETERLİLİK ALGILARINA ETKİSİ

Dr. Mehmet Barış Horzum
Sakarya Üniversitesi

Özet

Bu araştırmanın amacı, farklı transaksiyonel uzaklık düzeylerini içerecek şekilde tasarlanan uzaktan eğitim ortamında öğrenen öğrencilerin içeriğe yönelik öz-yeterlik algıları arasında farklılaşma olup olmadığını ortaya koymaktır. Araştırma, son test ölçümlü deneysel desene uygun olarak planlanmış ve gerçekleştirilmiştir. Bu modelde üç farklı deney grubunda yer alan öğrencilerin içerikle ilgili öz-yeterlilik algılarının deneysel işlemlerden sonraki ölçümü söz konusudur. Araştırma, 2006–2007 öğretim yılı güz döneminde Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Bölümü’nde öğrenim görmekte olan, 74 ikinci ve üçüncü sınıf öğrencisinin katılımı ile yürütülmüştür. Araştırma kapsamında yer alan öğrencilerin belirlenmesinde ve deney gruplarının eşleştirilmesinde deneysel işlemlerden önce uygulanan başarı testi puanları dikkate alınmıştır. Bu değişkene göre 24, 26 ve 24 denekten oluşan üç grup oluşturulmuştur. Gruplarda kullanılan materyaller araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Üç farklı öğretim materyali Moore’un Transaksiyonel Uzaklık kuramı temel alınarak oluşturulmuştur. Öz-yeterlilik için araştırmacı tarafından geliştirilen bir ölçek kullanılmıştır. 37 maddenin yer aldığı bu ölçek üç faktörden oluşmaktadır. Araştırma kapsamındaki deneysel işlemler öğrencilerin gönüllü katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Doktora tezi olarak planlanıp, gerçekleştirilen bu araştırma kapsamında toplanan verilerin analizinde ilişkisiz ölçümler için ANOVA testi uygulanmıştır. ANOVA sonuçları, “az” ve “orta” transaksiyonel uzaklık içeren ortamlarda öğrenen öğrencilerin,“çok”transaksiyonel uzaklık içeren ortamdaki öğrencilere göre öz-yeterlilik algıları anlamlı derecede yüksek olduğunugöstermiştir.

Anahtar Sözcükler

Özyeterlilik algısı, Transaksiyonel uzaklık, Uzaktan eğitim.

TAM METİN